آبستن جنون

هرگز کسی اينگونه به کشتن خويش برنخواست که من به زندگی نشستم

(شاملو)

وای که چقدر از اين خزعبلات شاملو خوشم مياد، چونان که این درد فاحشگی را که در من منعقد شده، کسی جز او به اين زيبايی نميتوانسته توصيف کند

آه که من آبستن جنونم

(ديوانه ای ديوانه تر از آغا محمدخان قاجار)