من نمی نویسم پس هستم

گاهی اوقات قلم زدن و خلق کردن، چونان جان کندن، چه دشوار می شود
دشوارتر از همه زایمانهایی که عمری گریبان زنان ما را گرفته
دشوارتر از تازیانه های بی رحم زندگی بر این تنهای نیمه جان
وای که چقدر دشوار است نوشتن آن زمان که قرار است دلتنگیهای مرا روایت کند
کدام کلمات و کدام جملات را یارای تحمل این بار است

فقط انسان ظلوم جهول
ای وای بر ما و بر این تنهایی